प्रकाशाच्या राज्यात आहे
नुसता काळोख साचलेला.....
बासरीच्या सुर्णाचा येथे
कंठ दाटलेला....
शबदा्वीन कवितांचा
ओघ आटलेला....
म्हाणती नुसते स्वराज्य येथे....
पण त्याचाही ... ध्वज फाटलेला.....
Friday, July 6, 2007
सावली
सावलीचा सहवास
म्हणजे ...एक दिव्या प्रवास....
न संपणारी सोबत ...
आणि आखंड बडबड ...स्वत:चीच स्वत:शी चाललेली
कुणीही सोबत नसेल
तरी ही मात्र असेल.....
कुठेही ... कधीही....
अगदी शेवटच्या वेळीही..........
सोबत म्हणजे काय ते ती शिकवते
अंधाराच्या राज्यात पुसट होऊन
तर प्रकाशाच्या साम्राज्यात नितळ होऊन ...
मलाही वाटते ..आता मला गरज आहे
अशाच सोबतीची
मी असणार असलो एकटा तरी
कुणीतरी सोबत आहे या आभासाची.....
म्हणजे ...एक दिव्या प्रवास....
न संपणारी सोबत ...
आणि आखंड बडबड ...स्वत:चीच स्वत:शी चाललेली
कुणीही सोबत नसेल
तरी ही मात्र असेल.....
कुठेही ... कधीही....
अगदी शेवटच्या वेळीही..........
सोबत म्हणजे काय ते ती शिकवते
अंधाराच्या राज्यात पुसट होऊन
तर प्रकाशाच्या साम्राज्यात नितळ होऊन ...
मलाही वाटते ..आता मला गरज आहे
अशाच सोबतीची
मी असणार असलो एकटा तरी
कुणीतरी सोबत आहे या आभासाची.....
Thursday, July 5, 2007
Wednesday, July 4, 2007
आयुष्य
मनाची तगमग ... कधी कधी सहन होत नाही
कधी काही तर कधी काही
नुसत्याच जखमा....
आता तर ... मी मनाला मी समजावणेही सोडून दिलेय...
जेव्हापासून ती सोबत नाही....
जखमा कश्या भरतात .. तेही मन विसरून गेलेय.....
आणि मीही शिकलोय...
जखमा वागवत ... एखाद्या सैनिकासारखा .. आयुष्याशी लढायला ....
कधी काही तर कधी काही
नुसत्याच जखमा....
आता तर ... मी मनाला मी समजावणेही सोडून दिलेय...
जेव्हापासून ती सोबत नाही....
जखमा कश्या भरतात .. तेही मन विसरून गेलेय.....
आणि मीही शिकलोय...
जखमा वागवत ... एखाद्या सैनिकासारखा .. आयुष्याशी लढायला ....
आठवण
अजूनही मन तिला आठवत असते...
कधी गर्दीत ... तर कधी एकाकी...
स्वप्न पडते तेही तिचे...
आठवणी येतात त्याही तिच्या ....
वारा जातो अंगावरून ... तर स्पर्श देतो तोही तिचा....
सगळे कसे... तिच्या पासून सुरू...
आणि तिच्यापर्यंत संपून जाते....
कधी कधी मन मात्र ... एकटे असताना... फक्त तिलाच आठवत राहते.... तिलाच आठवत राहते...
कधी गर्दीत ... तर कधी एकाकी...
स्वप्न पडते तेही तिचे...
आठवणी येतात त्याही तिच्या ....
वारा जातो अंगावरून ... तर स्पर्श देतो तोही तिचा....
सगळे कसे... तिच्या पासून सुरू...
आणि तिच्यापर्यंत संपून जाते....
कधी कधी मन मात्र ... एकटे असताना... फक्त तिलाच आठवत राहते.... तिलाच आठवत राहते...
दैव
दुर्दैव माझे ... की सुदैव तिचे ,...
कुणालाच कधी कळले नाही
सोडून गेली ती मजला तरीही ...
चाचपडने मात्र कधी मीही सोडले नाही
कुणालाच कधी कळले नाही
सोडून गेली ती मजला तरीही ...
चाचपडने मात्र कधी मीही सोडले नाही
मोरपिस
आषाढाच्या वणव्यात....
सर्वांग शहारून गेले...
स्पर्श तिने मज असा केला ...
जणू मोरपिस स्पर्शून गेले...
सर्वांग शहारून गेले...
स्पर्श तिने मज असा केला ...
जणू मोरपिस स्पर्शून गेले...
कारण
विनाकारण शब्द त्रास देतात कधी...
कधी तर फुलेही बोचू लागतात....
कारण असते वेगळेच ...
आणि ..आपलेच परके वाटू लागतात....
गोंधळते मन कधी...
आणि कारणेही विनाकारण वाटू लागतात...
कधी तर फुलेही बोचू लागतात....
कारण असते वेगळेच ...
आणि ..आपलेच परके वाटू लागतात....
गोंधळते मन कधी...
आणि कारणेही विनाकारण वाटू लागतात...
Subscribe to:
Posts (Atom)