मन

..बरेचदा घरातल्यांना तुमचे मन मोकळे करणे नको असते

कारण त्याचा ताण त्यांनाही जाणवतो.

मन मोकळे अशा व्यक्तीकडे करावे

जिला तुमच्या दु:खाने फारसा फरक पडत नाही

पण ते ऐकण्याची तयारी आणि वेळ आहे....

आभास

तुला मी ज्या ज्या वेळी पाहतो ..
त्या वेळी मला सौंदर्याची नवीन व्याख्या उमजते ...
नवीन संदर्भ लागतात ...
एका नावीण्याचा आभास निर्माण होतो ...
आणि सर्व गोष्टी तुझ्यामधे सामावून जातात ...

Inter Cast Marriage

आजची तरुण मूल म्हणतात ( त्यात मीही आलो)  Inter Cast Marriage ला त्यांचा सपोर्ट आहे .
पण खरे जर बघायला गेले तर .. त्याना पाहिजे असते स्वातन्त्र्य .. 
त्यांच्या आवडीच्या मुलीशी लग्न करण्याचे ...
ती दुसर्या  Cast ची आहे की नाही याच्याशी त्याना काही देणे घेणे नसते ...
जर ती त्यांच्याच Cast ची असेल तर त्याना Inter Cast Marriage शी ही काही देणे घेणे नसते ... ;-)

ती म्हणजे

ती म्हणजे सत्य आणि स्वप्न यामधे असणारी एक छोटीशी रेघ !
फक्त अजुन प्राप्य नाही म्हणून नाहीतर ... ती म्हणजे बायको ...

व्यक्त होणे

व्यक्त होणे ही माणसाची गरज आहे ..
त्याला मित्र असतात ..
कशामुळे तर Share करण्यासाठी ...
मुख्य म्हणजे व्यक्त होण्यासाठी ...
जर ही गरज पूर्ण होताना थोडी कमतरता असेल तर माणूस नवीन साधनांचा शोध घेतो ..
आणि वेगवेगळ्या माध्यमातून व्यक्त होण्याचा प्रयत्न करतो ...
ज्यांचा आपल्या आई वडिलांशी संवाद चांगला असतो ते आणि जे सगळ्याच गोष्टी
आई वडिलांशी Share करतात ..
त्याना मित्र जास्त असतात ..
पण असे लोक मित्रान्शि जास्त गोष्टी Share करत नाहीत पण व्यक्त होत असतात ...
यांचे मित्र या व्यक्तीना आपले विसाव्याचे स्थान महणून स्वीकार करतात ..

ज्या दिवशी माणूस व्यक्त व्हायचे बंद होतो ..
त्या दिवशी त्याची चिडचिड .. राग .. उदासीनता .. स्वकेंद्रितपणा वाढतो ...

म्हणून व्यक्त होत राहा ... Its good for Health !

अवर्णनीय सौंदर्य

अवर्णनीय सौंदर्याच वर्णन कराव ..
अस जर कुणाला वाटल तर पंचाईत होणे साहजिकच ..
अशा वेळी डोळे बंद करायचे
आणि तिचा चेहरा डोळ्यासमोर आणायचा ...

I really dont know , what is this but I know ...
I like her very much...
I do admire her ...
I do love her attitude ..
I do love her childhood..
I simply twinkle my eyes when I see her...

तिच्या कडे पहिले की असे वाटते ...
माझा शोध संपला ...
ती म्हणजे हीच...

The girl I wanted as my life partner ...
She is spirit of my life ...

ती खूप सुंदर आहे ...
ती खूप गोड आहे ...
ती खूप मादक आहे ...
ती खूप मोहक आहे ...
आणि विशेष म्हणजे तो थोडी खडूसही आहे ... माझ्यासारखी...

माझ मी पण विसरून मला तिच्यात विरघळायला नक्की आवडेल ...
मी तिला आवडतो की नाही ?
प्रश्न तसा मोठा आहे ...
पण काय माहीत ... आवडेनही ....
एव्हड नक्की ज्यवेळी ती माझी असेल ,
त्यावेळी तिला माझ्याशिवाय या जगातील इतर कुणीही आवडणार नाही ...

ती खूप लहान आहे ...
पण तिला अक्कल खूप आहे ...
तिचे स्वत:चे विचार आहे ...
Teen Age मधे एव्हडा Attitude ...
But Its Ok ..
माझ Attitude नसलेल्या मुलीशी जमन तस जरा कठीणच ..
ती म्हणजे ...
मला हविहवीशी वाटणारी सोबत ...

तिला लहान मूल खूप आवडतात ...
गचाळपणा चा भारी राग ...
हे असे पाहिजे ... ते तसे पाहिजे ...
प्रत्येक गोष्टीबद्दल स्वत:चे मत ....
ती तशी Heroin च
English म्हणजे जीव की प्राण ...

सगळ कस Stylish पाहिजे ...
जे माझ आहे
ते फक्त आणि फक्त माझ आहे ....

त्यात कुठलीही तडजोड नाही
आणि जे आवडत नाही ते बिलकुलच आवडत नाही .. याक...

एखादी गोष्ट जरा जास्त वेळा केली ही कंटाळा येणार मग तिकडे पहायाचेही नाही ...
स्वच्छंद जगण्यातला आनंद उपभोगायचा आहे ...
त्यासाठी वाट्टेल ते करण्याची तयारी ...
थोड फार खोट बोललेल आम्हाला माफ असत ...

विश्वास म्हणजे काय असतो ?

काही जणांना मी विचारले : -
विश्वास म्हणजे काय असतो ?
उत्तर :
1. विश्वास म्हणजे दुसरे काही नाही समोरचा माणूस आपल्या स्वार्थाच्या आड
कधी येणार नाही असे समजणे असते ...
2. विश्वास म्हणजे आंधळा स्वार्थ असतो...
3. विश्वास म्हणजे आपल्यापेक्षा इतरणाच्या बोलण्याला जास्त महत्व देणे असते ...
4. विश्वास म्हणजे जी गोष्ट आपण करू शकत नाही त्या गोष्टीसाठी दुसर्यावर
अवलंबुन राहणे असते..
5. आणि बरेच काही ...

राजकारण ....

राजकारण ....
माझा खूप आवडीचा आणि जिव्हाळ्याचा विषय...
समाजात साचलेली घाण दूर करायची असेल तर झाडू आपणच हातात घेतला पाहिजे

नुसतेच राजकारण्यांच्या नावाने खडे फोडण्यापेक्षा ... स्वत: थोडे तरी योगदान आपण दिले पाहिजे ...

प्रत्येक गोष्टीत सक्रिय सहभाग असावा असे जरी गरजेचे नसले तरी...
आजूबाजूला घडणार्या गोष्टींची जाणीव ..नक्कीच हवी...
संवेदना बोथट झाल्या असतील.. तरी ठीक पण अगदीच नाहिषया झालेल्या नसाव्यात...

कुटुंबात व्यस्त होणे .. म्हणजे .. बाहेरच्या विश्वाला नको म्हणणे .. असे नसावे...
दोन्ही हात या अथांग विश्वाच्या पसार्याला गवसनी घालण्यासाठी नेहमी पंखासारखे तत्पर असावेत....

चारोळी

मी स्वत:ला शहान समजण्याचा
एक फायदा झाला ..
माझ्यापेक्षा शहान समजणारा
माझ्या सम्परकातून आपोआप दूर होत गेला ...

मी कसा आहे...

समजून घेणे म्हणजे थोडा त्रास करून घेणे
आणि व्यक्त करणे म्हणजे मोकळे होणे ...

व्यक्त होण्यासाठी लागतो तो धाड्सीपाणा
आणि समजून घेण्यासाठी लागते ती सहनशक्ति

एखाद्या माणसाला ओळखणे खूप अवघड असते
कारण माणूस प्रत्येक क्षणाला अनुभव घेत असतो... आणि प्रत्येक अनुभव माणसाला बदलत असतो....
त्यामुळे स्वत:चे निरीक्षण करणे हीच जगातील सर्वात गरजेची गोष्ट.. आहे ...
आपल्यातले सूक्ष्म बदल ज्यावेळी स्वत:ला जाणवतात ना ... त्यावेळी आपण दुसर्याची काळजी घेण्यास पात्र असतो... :)


मी कसा आहे नेहमीच मला प्रश्न पडतो ...
पण प्रत्येक वेळी प्रश्नाला उत्तर देता येईल असे नसते...
काही वेळेस उत्तर भेटते... तर काही वेळेस खरा मी भेटतो...
बर्‍याचदा गुंता वाढत जातो ... आणि नवीन प्रश्न तयार होतात...


तसा मी खूप सरळ साधा
(
साधा म्हणजे ...
कुणाच्या विरुद्ध डावपेच न रचणारा ..
आणि कोणी डावपेच जर माझ्या विरुद्ध डावपेच रचले तर व्यथीत होणारा ...
पण तरीही जाऊ दे म्हणणारा ..
)
आणि विचारी मुलगा..
खूप मित्र असलेला ...
मित्र ही जिवंतपणाची खूण-- आणि चांगले मित्र जमवने ही आयुष्यातील सर्वात मोठी आणि कायमस्वरूपी सोबत राहणारी गोष्ट ...


कुणीही माझ्यावर विश्वास टाकावा आणि मी त्यास पात्र ठरावे ... एव्हडीच इच्छा ... आणि शक्यतो ... नेहमीच पूर्ण करण्याचा प्रयत्न करतो...

कधी कधी खूप गरज असूनही स्वार्थी न होता येणारा ....

थोडासा आळशी ... थोडासा झोपाळू ...
पण तरीही काम अंगावर आले तर शिंगावर घेणारा.....
आणि आवडीच्या कामात स्वत: ला झोकून देणारा...




मी पीत नाही म्हणून बरा आहे ...
पण मला माहीत आहे ...
पिल्यानंतरचा मी एकदम खरा आहे .

मित्र : - जगात जो सर्वात जास्त गृहीत धरला जातो तो मित्रा....
आणि या जगात आई वडिलांशीवाय इतर कुणीही सर्वात जास्त गृहीत धरल्या जात नाही....
They are our Best of Best friends....
------------------------------------------------------

ओढणी

............... ओढणी ..............
सायकळच्या चाकात
ओढणी अडकून राहिली
तिच्या चेहर्यावरची
काळजी मीही पाहिली

म्हणाली नाही ती की
मदत हवी म्हणून
मीच गेलो विचारायला
मदत हवी का म्हणून?

खूपच घट्ट अडकून बसली होती
ती त्या चाकात
माझ्याकडे पाहून
हसत होती गालात

ओठ च नव्हते बोलत नुसते
डोळेही सांगत होते
ओढनिचे शरीरही
माझ्या स्पर्शाने थरथरत होते

हळूवार हातांनी तिला
बाहेर त्यातून काढले
तिनेही हसत हसत
माझे आभार मानले

परत जेव्हा ती तिच्या
खांद्यावर ओढली गेली
माझ्या स्पर्शाचा अनुभव
तीही तिला देत गेली

अचानक या प्रसंगातून
बाहेर मी पडलो
सोडून तिला जाताना
मनातल्या मनात रडलो

नाव विचारायचे
तर राहूनच गेले
मनातले विचार ओळखून
तिनेच ते सांगितले

याच तर प्रसंगातून
प्रेम आमचे बहरले
आंब्याचे झाडही
पावसाळ्यात मोहरले

अजूनही तिची ओढणी
स्पर्श माझा मागत असते
वेळेचे भान ठेवून
तीही तिची साथ सोडत असते

--- शिरीष ( ही माझी पहिली --- मला अगदी मनापासून आवडणारी कविता.... )

सहवासाची गरज

आज असेच वाटले की माझा परिचय करून घ्यावा...
स्वत:चाच परिचय आणि तोही स्वत:शीच..
गोष्ट तशी जरा वेगळीच आहे ..
स्वत:बद्दल विचार करायला जेव्हा वेळ मिळेणासा झाला तेव्हा ...
याशिवाय दुसरा कुठला उपायही उरला नव्हता...

कोण आहे बरे मी...
काय आहे मी..
कसा आहे मी..
खरेच काय करतो मी...
कोणत्या गोष्टी कश्या व्हाव्या असे वाटते मला...
कोणती गोष्ट होऊ नये असे वाटते मला ...
एखादी गोष्ट बदळावी असे वाटते का मला ...
प्रश्न तसे खूप आहेत ...
आणि उत्तर देणाराही आहे...
गरज आहे ती त्याला बोलत करण्याची...
बोलण्यासाठी लागत असलेला वेळ निर्माण करण्याची...
आज तसे मी ठरवले होतेच ...
काहीही झाले तरी स्वत:ला वेळ द्यायचा...
मन म्हणत होते ...
आज तर कुठे तुला निवांत वेळ मिळाला आहे ...
तोही असाच घालवणार का?
मी त्याला समजावले आज काही म्हणू नकोस ...
आज मी माझ्या सर्वात जवळच्या व्यक्ती सोबत संभाषण करणार आहे
आणि ती व्यक्ती कोण आहे माहिती आहे ?

मी आणि फक्त मी ...

स्वत:साठी वेळ द्यायला मीही आता शिकलोय..
आणि माझी सर्वात मोठी सहवासाची गरज आता भरून निघतेय ...
कुठल्याही एकटेपणाशिवाय....

शेवटी काय तर ..

एखादी गोष्ट आपण कशी समजून घायवी त्याच्या तर्हा वेगवेगळ्या असतात...
कुणाची कशी तर कुणाची कशी...
प्रत्येकाचा दृष्टिकोन वेगळा

माणसाच्या मनात काय चालू आहे ते असे वरुन कळणे अवघडच...
तरी माणूस प्रयत्न करत असतो दुसर्‍याला समजून घेण्याचा...
आणि स्वत:च्या मनाचा दुसर्‍याला थान्गपत्ता न लागू देण्याचा...

मनात काहीतरी वेगळेच चालू असते आणि दाखवत तो काही वेगळेच असतो...
काय माहीत नेमका कशाचा प्रयत्न असतो हा...
आपण खूप वेगळे आहोत हे दाखवण्याचा ...
की आपण इतरांसारखे नाही आहोत हे दर्शवण्याचा...

चुकही तो करत असतो...
चांगलेही तो घडवत असतो...
बघणारे सगळेच बघत असतात..
पण दिसत काही वेगळेच असते आणि सत्य काही वेगळेच असते...
जर दिसणारे चांगले वाटत असेल तर ...तो तेच दाखवण्याचा प्रयत्न करतो...
आणि जर सत्य चांगले असेल तर तो सत्य पुढे आणण्याचा प्रयत्न करतो..

शेवटी काय तर .. Its all about Show off !!

प्रश्न

प्रत्येक प्रश्नात इथे
अर्थ आहे लपलेला
उत्तर देताना जरा जपून द्या...
नाहीतर प्रत्येक उत्तरातूनही...
कुणीतरी स्वत:चा स्वार्थ आहे साधलेला..


आजकाल तसे अर्थविना आणि स्वार्थाविना प्रश्न सापडणे तसे दुर्मिळ च ...
जर कुणाला तसा प्रश्न पाहिजे असेल तर ... नेट वर chatting करताना ... अनुभव घ्या ...
How are you?

या प्रश्नाचा तुमच्यावर भडिमार होत असेल ..
च्यायला तुझ्या.... असली घाण शिवी तोंडात येते ना .. हा प्रश्न ऐकला की...

एव्हडा निरर्थक प्रश्न मी माझ्या आयुष्यात इतक्यावेळी कधीच ऐकला नव्हता...
ज्यावेळेस पासून मी online असतो आहे ना रोज.. ( कामानिमित्त ) ... तेव्हापासून ... हा प्रश्न ऐकला नकोसे होऊन जाते ..
Please यार .. हा प्रश्न खूप कमी वेळेस विचारा...

अमिताभ

एखादी भारदस्त कलाकृती पाहायची असेल
तर अमिताभ आठवावा …
एखादी सुंदर शेरेबाजी ऐकायची असेल
तर अमिताभ आठवावा …
गजल असो की गाणे …
कव्वाली असो की भांगडा…
तो कुणी करावा असे वाटत असेल तर
तर अमिताभ आठवावा …
मनावर छाप सोडून जाणारे काही बघायचे असेल
तर अमिताभ आठवावा …

कदाचित ...

शून्यात बघताना कशाची जाणीव होत नसते...

ना रात्र..

ना दिवस...

ना स्पर्श...

ना आवाज...

आजूबाजूला काय चालू आहे ...

त्यापासून मन अलिप्त असते...

शून्यामध्ये सुध्धा एक प्रकारची शांती असते...

शून्य म्हणजे सुरूवात ...

शून्य म्हणजे अंत ...

शून्य म्हणजे मनाचा आर्त आवाज...

जो फक्त आपण स्वत: च ऐकू शकतो... तेही कदाचित ...

जाणीव

अशांत मनाच्या कोपर्‍यात ..

दूर कुठेतरी एक जाणीव होती...

शब्द दूर पळत होते ...

पण तरी कुठेतरी...

काहीतरी बोचत होते...

नकोशि गोष्ट ..

नकोशि माणसे...

नकोसा जीव... की नकोसे जीवन...

कळले नाही कधीच...

पण जगणे मात्र मी कधीच विसरलो नाही...

प्रतिबिंब

असेच कुठेतरी काहीतरी घडते...

त्याचे प्रतिबिंब माझ्याही मनी पडते ...

तूच विचार कर ...

तू सहज जरी काही म्हणालिस..

तरी... मला काहीच का वाटले नसेल ?...

मीही एक माणूस...

तुझ्यासारखाच माणसांच्या ओसाड माळ रानात राहणारा....

तरी .. वेळ आली की स्वत:च मी पण जपणारा...

जन्नत !!!!!!!!!!!!!!!!!

तिचे मलमली तारुण्य ..
तिचे ते हसने..
तिचे ते वेडा वुन दाखवणे ...
तिची ती हर एक अदा ...
तिचे ते बघने...
तिचे ते लाजने ...
तिची तो मोहक चाल ...
तिची ती मनमोकळी हालचाल ...
तिचा तो गंध...
तिचा तो स्पर्श ... जन्नत !!!!!!!!!!!!!!!!!

सहज

सहज माझी नजर तिच्याकडे गेली ...

आणि माझे भान हरपले ...

काय सौंदर्य ते वर्णवे ...

गोरे गोरे गाल ..

आकाशी निरभ्र डोळे ..

काळ्याभोर पापण्या ...

मोत्यांसारखे दात ...

अजुन खरच जास्त काही सांगू शकत नाही ...

मी बेभान झालो तिला बघून ....

फक्त तू आठवलीस ...

प्रेमाची व्याख्या मी एकदा करायला गेलो ...

आणि फक्त तू आठवलीस ...

ते कसे असते ..

कधी होते ..

का होते ...

कशामुळे होते ...

खूप प्रश्न मनात आले ...

मी फक्त डोळे बंद केले ...

आणि ... तू आठवलीस ...